Merhabalar,

Yıl 1992, lise 2. sınıftayım. Balıkesir’in en iyi fizik öğretmeni dershanenin koridorunda beni yakalayınca, “Ahmet nereyi istiyorsun?” diye soruyor. Ben gayet net bir şekilde “Boğaziçi İşletme” diyorum. Biraz duruyor. Kısa bir sessizlikten sonra “Sen Marmara İşletme’yi de düşün” diyor.

Sinirim tepeme çıkıyor, saygımdan taviz vermeden, “Öğretmenim” diyorum. “Nasıl ki Tarık bin Ziyad; Kuzey Afrika’dan İspanya’yı fethetmeye çıkarken, askerler geri dönmeyi düşünmesin diye bütün gemileri yakmış, ben de bütün gemileri yaktım. Hedef tek olsun ki şaşmasın. Boğaziçi olmazsa Marmara olur, Marmara olmazsa başka bir yer olur dersem hedef şaşar. Göreceksiniz ben Boğaziçi’ni kazanacağım” diyorum. Öğretmenim cevabım karşısında çok şaşırıyor. Bir sene sonra Boğaziçi İşletme’yi Türkiye 36.sı olarak kazanıyorum. Hem de 110 kişilik okulu 11. bitirmişken, lise 1’de matematiği karneme zar zor 6,5’tan 7 getirebilmişken.

Dün aklıma harika bir fikir geldi. Bir arkadaşıma anlatıp “Ben bu fikri deneyeceğim” dediğimde o da beni uyardı. “Ahmet, eğer deneyeceğim diye başlarsan işin içine başka bir enerji girer, yapacağım diye başlarsan başka. Karar ver, ne istiyorsun?” dedi. İşte bunu duyduğumda yukarıda anlattığım; istek ve inancı olan, yaparım diyen Ahmet’i hatırladım. Denemeyi değil, yapmayı bilenAhmet’i…

Aykut Oğut, Evren’den Torpilim Var kitabında şöyle bir örnek veriyor: “Masanın üzerine bir kalem koyun. 3’e kadar sayın ve kalemi elinize almayı deneyin“. Ardından da elinde kalem olan okuyucuyu “Kalemi elinize alın demedim, almayı deneyin dedim” diye uyarıyor. “Kalemi ya eline alırsın ya da almazsın, denemek ne demek?” diye sinirlenen okuyucuya, “Haklısınız, denemek diye bir şey yoktur. Bir şeyi ya yaparsınız ya da yapmazsınız” cevabını veriyor.

Bugün bir uzmana, aklıma gelen fikri anlattım. “Sizin bu konuda büyük bir deneyiminiz var, sizce bu fikir tutar mı?” diye sordum, bana cevabı şöyle oldu: “Bu sana bağlı…”

Bugün, Tarık bin Ziyad‘ın imzası, gemileri yaktığı Cebelitarık Boğazı’nın adında gizli. Başardığı için…